DRUGO POGLAVLJE: Ko smo i odakle smo?

-BEŠKA

Beška po nekim tumačenjima označava tursku karaulu broj pet,jer rec „bes“ na turskom stvarno znači broj pet.
Medjutim,kako nikakvog traga nema turskom naselju,a kamoli tvrdjavi,ova reč je od strane nekih naučnika ipak tačno protumačena.
Ne treba ,po njima, zaboraviti da je na mestu Beške postojalo nekoliko velikih rimskih naselja, a jedan deo Skordiska se nazivao BESI, kako nam to i čuveni Niketa iz Remezijane potvrdjuje,jer je i sam govorio njihov jezik.
A teritorija tog rimskog naselja potpadala je pod rimsku koloniju Bassianae, koja isto tako sadrži pomenutu reč. To nas dovodi do zaključka da i Beška ima keltsko ime i da ga je do danas zadržala.

-ČORTANOVCI

Ime Čortanovaca je najkomplikovanije za tumačenje, ali daje izbor izmedju samo tri odgovora.
Jedno je slovenska reč za manji primerak ribe šarana –„čortan“,ali ta ista reč na jednom od slovenskih i na starom crkvenoslovenskom jeziku znači i –vragolan!

Ali treba uzeti u obzir i postojanje antičke tvrdjave Herculis,u kojoj je bila smestena jedna rimska kohorta (na latinskom –cohors,cohortis),“č“ se lako u slovenskom pogrešnom čitanju, što je bilo nekada uobičajeno,mogla procitati kao slovo „č“…  a slovo „h“ je obično bilo izostavljano.
U nekim madjarskim i latinskim rukopisima ime za rimsku vojnu jedinicu „cohortis“,zapisano je kao „chortis“ !

Pravila u iskvarenom srednjovekovnom latinskom nema,pa tako je slovo „x“ obicno oznacavalo „ž“ ,a srpska prezimena su toliko iskvareno pisana,da ni sada nema tumačenja za neka.
Primer nam je Fojnički grbovnik gde ni prezimena Branković,Hrebeljanović ne mogu da se rastumače osim višestrukog izvodjenja raznih kombinacija.

-LJUKOVO,JARKOVCI,

Imena Ljukovo i Jarkovci su najnovija.
Jarkovci su se do sredine 20.veka zvali Moja Volja, po jednoj čuvenoj izjavi kćerke grofa Pejačevića čiji letnjikovac i dalje postoji na kraju sela, a jednom opštinskom odlukom selo je preimenovano u sadašnje ime po pustari koja se prostire izmedju Indjije i Stare Pazove.

Trebalo bi napomenuti da su na teritoriji sadašnje indjijske opštine nekada postojala sela kojima danas nema traga:
Obona (cak sediste arhidjakonata), Janda,Patka, Paćanovci, Jarkovac (ali izmedju Indjije i Stare Pazove),Jadva, Hodus,Sveta Margarita, Solt,Novo Selo, Dabar, Nikolinci, Carevac  i  Mihaljevac.

Izvor: Radovan Kovačević, ARHEOLOGIJA I ISTORIJA OPŠTINE INDJIJA, Indjija 2011.